Bintang Bolong

We hebben het zo druk hier dat we bijna niet aan internetten toekomen...
Nee hoor, maar er zijn hier maar 2 internetcafe's. Bij de ene werkt iemand die de hele tijd zo misselijk aan het hoesten is dat we hier ivm onze gezondheid niet meer naar binnen durven. De andere is altijd zo afgeladen vol en wanneer ze dan zeggen 'wait 5 min' dan weet je dat je er het komende uur nog zeker zit te wachten.
Ze hebben hier tijd zat. En ons fototoestel wordt niet herkend, dus geen foto's.
Het vissersdorpje was leuk. Toen we al een km of 3 in de buurt kwamen, kwam de vislucht ons al tegekomoet. Het schoot ons toen ook ineens te binnen dat ze aangeraden hadden om dichte schoenen aan te trekken. Toen we even later op onze slippertjes door de visingewanden liepen begrepen we waarom.....
De afgelopen week zijn we ouderwets met onze rugzak het binnenland ingetrokken met de bushtaxi. Een klein busje waar een man of 24 ingepropt wordt, als het er meer zijn dan op het dak tussen de rest van de spullen die ze meenemen, waaronder dus ook nog dieren.
In Bintang Bolong hebben we geslapen in een lodge. Er stonden een 7 huisjes op palen in de rivier. Het was er heel rustig en we hebben er echt van genoten. Om half 8 was het donker en na 1,5 uur geeuwen zijn we om 9 uur maar naar bed gegaan. In bed hoorde je het water klotsen, de oesters open en dicht gaan en verder heel veel dierengeluiden.
Alleen helaas zoals in de rest van Gambia word je ook hier weer achtervolgd door de mensen en kinderen . Het blijft wennen dat OVERAL waar je gaat je constant een man of 10 a 20 om je heen hebt lopen. Maar ik moet zeggen dat Irma het nog goed vol houdt.
Gisteren zijn we nog naar Serrekunda markt geweest voor wat souveniertjes. Vandaag nog lekker op het strand en dan gaan we bijna....
Moet wel zeggen dat na 3 weken oploskoffie, we wel weer toe zijn aan een echt bakkie....