Arenal

T´is nu 20.30 uur en Irma ligt al lekker te slapen. We zaten net in een restaurantje en ze kon het niet meer houden van de slaap. Ze stelde nog voor dat ik mijn drinken (en eten) nog best op mijn gemak op kon eten, dan ging zij alvast terug naar het hotel. Dus ik heb mijn sangria maar achterover gegooid en ben meegelopen. Irma´s laatste woorden net waren: Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst lichamelijk zo moe ben geweest.
Nu vragen jullie je waarschijnlijk af wat we allemaal gedaan hebben de laatste 2 dagen.
Nou, zaterdag zijn we in La Fortuna aangekomen na 3,5 uur in de bus zitten. We kregen niet meteen een hotel gevonden, maar op gegeven moment konden we wel ergens een suite krijgen, alleen wel een superieure, deluxe, bla, bla (we hebben nog net geen bubbelbad),maar wel een bewaker voor de deur. 75 dollar per nacht, is eigenlijk belachelijk veel voor hier, maar we waren allebei te lam om verder te zoeken.
´s Middags zijn we naar de vulkaan Arenal gaan kijken, hebben daar rondgewandeld op paden waar borden bij stonden: niet betreden, gevaarlijk gebied! Dus ik voelde me niet echt veilig. Toen werd er ook nog bij gezegd dat het op dit moment wachten is op de volgende grote uitbarsting (elke 8 jaar)Maar kleine uitbarstingen zijn er dagelijks en wij zijn na zonsondergang dan ook naar een plek gereden waar deze uitbarstingen in het donker te zien zijn.
Daarna zijn we naar natuurlijke warmwaterbronnen geweest, waar we lekker in baden van een 30-35 graden gelegen hebben.
Vanmorgen zijn we paard gaan rijden, door de bergen, naar een waterval. Super leuk, maar voor mij niet voor herhaling vatbaar. Ik kan op dit moment niet meer normaal zitten. Ik heb de hele rit met mijn botten op het zadel gekletst. Alles voelt gekneusd aan. En ik heb ´ons ziektewetje´(want Irma heeft inmiddels ook al weer een verkoudheidje) ook een kuitenmassage moeten geven. Maar dat is denk ik voornamelijk door de trappen die we hebben moeten lopen naar de waterval.
Vanmiddag hebben we nog lekker aan het zwembad gelegen. Dus eigenlijk valt het best mee.
Morgen gaan we weer verder naar Monte Verde.