Pakse en het plateau van Bolaven

Nou, ons mountainbike en caveclimbing avontuur is ons flink in de benen gaan zitten (hele lijf trouwens, vanwege het gehobbel over alle keien).
Dus de volgende dag besloten om een rustdag te houden. We wilden eerst nog een motorbike huren, maar dat kan hier alleen zonder verzekering, dus in plaats daarvan hadden we een tuktuk afgehuurd om ons 2 uurtjes rond te laten rijden...relaxed, zou je denken. Echter, de tuktuk driver begon, na ons een km of 4 verder afgezet te hebben, al te emmeren om meer geld als hij verder moest rijden. Na al een keer uitgestapt te zijn, begon hij weer, dus ik denk, stik er maar in, dus ik gooi 10.000 kip (1 euro) in zijn wagentje en wij liepen vervolgens weg. Hij achter ons aan en sneed onze pas af. Dus ik een paar gebalde vuisten voor zijn neus gehouden en gezegd dat ie moest gaan. Dat deed hij dus niet. Hij bleef ons druk bellend achtervolgen. Een paar minuten later komt er nog een tuktuk bij, dus toen kwamen ze met zijn tweeën voor ons staan. Maar ik was tegen die tijd al zo kwaad, dat ik denk, stik er maar weer in. Grijpt er een mijn arm vast, dus toen met een taekwondo beweging zijn arm losgeslagen en luid roepend nogmaals gezegd dat ze moeten vertrekken. Deden ze nog niet, dus toen zijn we een drukke markt opgeschoten en na hier even zigzaggend overheen gelopen te hebben, waren ze eindelijk weg. Toen weer te voet terug naar het dorp....echt relaxed.
's Middags hebben we een heerlijke Lao massage genomen van een uur en de rest van de dag hebben we blinkend van de tijgerbalsem in onze hangmatten doorgebracht.

De volgende dag zijn we we om 2 uur vertrokken naar Vientiane (hoofdstad) om daar de slaapbus te pakken naar Pakse, helemaal in het zuiden van Laos. Dit was ook weer een ervaring. Het was een dubbeldekker bus, vol met bedden. Wij zaten bovenin en achteraan (volgens mij hebben we er een patent op om telkens overal achterin te zitten) en het bed was 1 bij 1,70 mtr en ongeveer 60 cm hoog, hier moesten we met zijn tweeën in liggen (zitten was niet mogelijk). Meteen onder ons waren ook nog bedden. Ik denk dat we met ruim 40 mensen in de bus sliepen. En daar ging de bus, voet flink op het gaspedaal en de hele weg op en neer verend, onszelf vasthoudend om niet uit het bed te vallen. Geradbraakt kwamen we de volgende ochtend in Pakse aan om 6 uur, zonder ook maar even te hebben kunnen slapen.
Pakse was niet veel soeps, dus na een hostel gevonden te hebben, zaten we om 8 uur al weer in een bus om naar de Bolaven te gaan. Dit is een nationaal park op een plateau, waardoor er aan de rand van het park allemaal gigantische watervallen uit de oerwouden komen, die de diepte in storten. Ook wonen hier weer veel verschillende stammen en zijn er overal koffie en theeplantages.

Eenmaal terug in Pakse hebben we nog lekker gegeten bij een Indisch restaurantje en daarna naar de kamer gegaan om even te liggen voor we ons in het nachtleven gingen storten. Ik werd vervolgens midden in de nacht wakker om te zien dat we met kleren en al en met met het licht nog aan op bed lagen. Toen ik Irma wakker maakte, zodat ze haar kleren uit kon trekken, zei ze alleen maar heel boos: "dat maak ik zelf wel uit...". maar ze deed het wel om vervolgens meteen weer in een diepe slaap te vallen...